Μπερδεμένη εποχή με μπερδεμένες απαντήσεις και ζαλισμένους ανθρώπους. Ένας τυφώνας, μια λίστα, ένας δημοσιογράφος , πολλές απεργίες. Άραγε τι γίνεται αναρωτιέσαι; Που οδεύουμε; Και τέλος πάντων πλησιάζει το τέλος του κόσμου σε ένα μήνα και 7  ημέρες ή μήπως το τέλος του κόσμου δεν έχει τόσο τι σημασία μια βιβλικής καταστροφής  αλλά το τέλος  της καθημερινότητας του μέσου ανθρώπου εν όψει των οικονομικών προβλημάτων; Και ανάμεσα σε όλα αυτά εσύ που βρίσκεσαι απλός θεατής ενός θεάτρου του παραλόγου ή πρωταγωνιστής μια παράστασης που δεν έχει παιχτεί ακόμα;

Η πραγματική άνθηση πηγάζει από μέσα μας η μόρφωση και η παιδεία είναι σίγουρα βασικές αξίες  άλλα η ουσιαστική αξιοποίηση τους έγκειται στο πως ο κάθε άνθρωπος θα τις εκλάβει νοητικά και θα μπορεί αργότερα να τις πραγματώσει στην καθημερινότητα του. Εκτός των άλλων πρέπει να αναζητήσουμε εσωτερικά και ψυχικά και όχι υλικά  την ουσία της ζωής. Πρέπει να θέσουμε ερωτήματα στον εαυτό μας σε μια προσπάθεια να βρούμε το τι πραγματικά μας κάνει ευτυχισμένους .Θες αυτό να είναι η φιλία, η αγάπη, ο έρωτας ,η οικογένεια, η συντροφικότητα , οι τέχνες, η δημιουργία; Δεν γνωρίζω, το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι ο καθένας γνωρίζει πολύ καλά το τι τον  κάνει ευτυχισμένο και θα είναι καλό να χρησιμοποιεί αυτήν την γνώση.

Πρέπει ο καθένας προσωπικά να αναλάβει τις ευθύνες των πράξεων του, πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε αδιάφοροι , δειλοί και αμέτοχοι στα όσα γίνονται…Το να χαλάς είναι εύκολο το να δημιουργείς  όμως; Ειδικά το να δημιουργείς προκειμένου να σωθείς…

p.s Ας έχουμε έναν πιο δημιουργικό Νοέμβρη!

Άρια Μεσοροπιάν