Όλοι υπήρξαμε «πρωτοετά» ναι πρωτοετά και η αλήθεια είναι ότι οι πρωτοετείς καλώς ή κακώς κάνουν  «μπαμ» από μακριά, τους βλέπεις εκεί στην γωνία συνήθως με ένα συγγενικό πρόσωπο πιο δίπλα ( η μάνα τις περισσότερες φορές) να τσακώνονται ή να αγχώνονται, τους βλέπεις να ζητάνε μια «χείρα βοηθείας» όταν οι κομματικοποιημένοι φοιτητές τους ζαλίζουν ο καθένας ανάλογα με την παράταξη του..

Ας δούμε όμως κάποιες καταστάσεις που σίγουρα έχεις βιώσεις ειδικά στο πρώτο έτος τις οποίες είτε μπορεί να τις είχες φανταστεί είτε να μην τις είχε σκεφτεί καν!

·         Telemarketing – Παιχνίδια αναγραμματισμού

Είχες φανταστεί ποτέ τον εαυτό σου να βλέπει με τις ώρες telemarketing ή αυτά τα άκυρα παιχνίδια αναγραμματισμού; Δεν  άργησε η ώρα, που θα βρήκες μία ιδιαίτερη μαγεία στα συγκεκριμένα προγράμματα, μία αύρα σαπίλας που  κυρίευσε το κουρασμένο σου σώμα και νέκρωσε τα εναπομείναντα εγκεφαλικά σου κύτταρα.

Πότε;

Βραδιές που αράζες σπίτι χωρίς να είχες να κάνεις τίποτα ή μετά το ξενύχτι!

·         Ο  6ωρος και «βάλε» καφέ

Το γεγονός ότι πλέον δεν έχεις υποχρεωτική παρακολούθηση σε συνδυασμό με πιθανό χάλια πρόγραμμα σχολής (ένα μάθημα 10 με 12 το πρωί και το άλλο 6-8 το απόγευμα), θα σου έδωσε την αφορμή που ήθελες για να κάνεις κάτι που ίσως τώρα να σου φαίνεται παράλογο. Εξάωρο καφέ. Την πρώτη φορά ένιωσες άβολα, ότι πιάστηκες, ότι  χάλασες 25 ευρώ, βαρέθηκες κτλπ. Μετά όμως απόκτησες τέτοια άνεση, που πλέον γνωρίζεις τη βέλτιστη στάση σώματος και  το ρόφημα που σε αναγκάζει να το καταναλώνεις όσο πιο αργά γίνεται!

·         Έβγαλες μία βδομάδα με λιγότερα 20 ευρώ

Πλησιάζοντας στο τέλος του μήνα, τα πράγματα  το είδες δυσκολεύουν. Αν καπνίζεις, σίγουρα θα έχεις δοκιμάσει τα πιο φτηνά-καρκινογόνα τσιγάρα, αν δεν καπνίζεις πάλι θα  δοκιμάσεις το πρώτο σου τσιγάρο (ποτέ δεν είναι αργά) για να τραφείς έκανες καθημερινές εφόδους στην εστία, για να βγεις θα … άκυρο, δεν βγήκες  και για καφέ ότι τσόνταραν οι φίλοι. ΠΡΟΣΟΧΗ. Το ήξερες στο είχαν πει ΜΗΝ ΔΑΝΕΙΖΕΣΑΙ μεγάλα ποσά, διότι τότε θα μπεις σε ένα συνεχόμενο άγχος, όπου κάθε φορά που θα παίρνεις μισθό/χαρτζιλίκι …

·         «ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ»

Ναι, το πέρασες και στο σχολείο, αλλά εδώ είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Κάθεσαι, παίρνεις το βιβλίο. Το κοιτάς. Σε κοιτάει. Το ανοίγεις. Ξαφνικά περνάει από μπροστά σου ένα χνούδι. Τι είναι αυτό; (αναρωτιέσαι). Συνεχίζεις. Το ταβάνι είχε πάντα τόση υγρασία; (αναρωτιέσαι). Συνεχίζεις. Κάτσε να δω τι παίζει στο facebook και συνεχίζω. (μία ώρα μετά, μετά από συνεχόμενα refresh στο home). Συνεχίζεις. Άστο  συνεχίζω αύριο. Το αύριο γίνεται «αύριο βράδυ». Και έτσι έρχεται η τελευταία μέρα. «Δεν βαριέσαι, πάμε και ότι γίνει».

·         Απέκτήσες περίεργη σχέση με τον ύπνο

Εκτός του ότι ήθελες να κοιμάσαι όλη μέρα οποιαδήποτε ώρα το θυμηθείς τις πρώτες μέρες πιθανόν να μην κοιμήθηκες καν στο σπίτι σου αλλά σε άλλα σπίτια σε φάση την λες και κοινόβιο…!

·         Πειραματίστηκες  με το αλκοόλ μέχρι τελικής πτώσης!

Αυτές οι ιστορίες ξεκινάνε συνήθως έτσι…εμ…βασικά άστο το πώς ξεκινάνε…όταν δεν μπορούσες να βγεις έξω και να πιεις τα ακριβά βιομηχανικά ποτά τότε ήταν που ανακαλύψες την χαρά του χύμα κρασιού του ούζο και της μπύρας. Και τότε θα είναι που η σχέση σου με το αλκοολ θα γίνει εεε «ερωτική» ναι αυτό!

·         Απορείς ακόμα για  τις «παρέες» που έκανες κάποτε

Αυτό είναι μία φυσιολογική «αίσθηση», αλλά δύσκολη στην περιγραφή. Όταν μπαίνεις στη σχολή, είσαι ολίγο τι «ψαρωμένος» και σου λείπουν οι παιδικοί σου φίλοι, σιγά σιγά δικτυώνεσαι και γνωρίζεις άπειρα άτομα και λογικό είναι να αλλάξεις διάφορες παρέες. Το δύσκολο κομμάτι, είναι αυτό που συνειδητοποιείς ότι η παρούσα παρέα σου, δεν την πολύ παλεύει και θα «χαθείς» σε κάποια άλλη. Μετά από πολλά χρόνια (τρία-τέσσερα δηλαδή), όταν θυμηθείς ξανά με πόσα άτομα είχες πάει για καφέ τον πρώτο καιρό και πώς τελικά δεν προχώρησε θα σου φανεί απίστευτα περίεργο που έβγαινες με τέτοια άκυρα άτομα.!

Της Άριας Μεσοροπιάν