ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΑ




Όλοι έχουμε τα «δικά μας» διάσημα πρόσωπα που μας εμπνέουν για τον ένα ή για τον άλλο λόγο.  Πρόσωπα που για την συμπεριφορά τους, την εμφάνιση, την ζωή ακόμη και για την επικείμενη παρακμή τους έχουν να δώσουν κάτι στον καθένα, κάτι διαφορετικό για αυτό και σήμερα αποφάσισα να παραθέσω τις δικές μου διάσημες  φιγούρες χωρίς πολλά λόγια αλλά μόνο με εικόνες.


John lennon: για τις ιδέες και τα τραγούδια του
Bob Marley: για την πιο γαλήνια καλοκαιριάτικη μουσική και την πιο "χαλαρή" ζωή
Jonny Depp: για την ηθοποιία και το bohemian στυλ του
James Dean: για το σεξαπίλ του










































































Janis Joplin: για την γεμάτη ένταση ζωή της
Merilyn Monroe: για την θηλυκότητα της
Audrey Hepburn: για την κομψότητα της
Kate Moss: για το υπέρτατο στυλ της


 Άλλοι λίγο άλλοι πολύ αυτά είναι τα πρόσωπα που μου έρχονται στο μυαλό το καθένα για τους λόγους άραγε οι συνδυασμοί τους θα έφτιαχναν αυτό που θα ήθελα....?
Άρια Μεσοροπιάν


ΠΥΞ ΛΑΞ.ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ.ΜΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑ.ΕΝΑΣ ΗΧΟΣ.ΜΙΑ ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΑ.ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ.2011

«ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΘΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΩ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΝΑ ΜΥΡΙΣΩ….ΜΕ ΑΣΠΡΟ ΠΑΝΙ ΘΑ ΤΑΞΙΔΕΨΩ…..»

Περίμενα περίπου ένα χρόνο αυτή την βραδιά γενικότερα δεν ήμουν ποτέ φαν των συναυλιών αλλά το συγκεκριμένο συγκρότημα είναι το αγαπημένο μου και για αυτό τον λόγο δεν έβλεπα  την  ώρα και την στιγμή που θα πήγαινα να τους ακούσω. Είχα ακούσει αρνητικά σχόλια από προηγούμενες εμφανίσεις τους  του τύπου « Καθαρά για τα λεφτά-επαγγελματίες και τίποτα περισσότερο.» ένας  άλλος πάλι μου είπε « Μην πάς τσάμπα λεφτά-βαρετοί.»….Ρε παιδιά τι λέτε..? ….

Ξεκίνησα αργά και έφτασα στο στάδιο 9.30  την ώρα δηλαδή που άρχιζε η συναυλία και αντίκρισα στην κυριολεξία ένα λαϊκό προσκύνημα το Καυτανζόγλειο  ήταν κατάμεστο και αμέσως ένιωσα ότι μεταφέρθηκα σε ένα παράλληλο σύμπαν μέσα στο οποίο οι κάτοικοι του ήταν συνεπαρμένοι από το «ότι αξίζει και πονάει είναι δύσκολο..».  Μία πραγματική λαοθάλασσα άλλοι στις κερκίδες και άλλοι στην αρένα και εγώ δίπλα σχεδόν από την σκηνή. Στόκας  και Πλιάτσικας σε απόλυτη αρμονία μια νεαρή κοπέλα να παίζει ακορντεόν..από κάτω η Σαλονίκη να σείεται..μια μπίρα δύο μπίρες ,μια καλή φίλη ένας ουρανός μια πόλη μια στιγμή «ανεξίτιλη»…
2 Ώρες  ολόκληρες  2 ώρες γεμάτες  από τραγούδια που γράφτηκαν  την δεκαετία του 90 ίσως και πιο παλιά…Η πόλη  των  τρελών αφιερωμένο στην Θεσσαλονίκη από τον Πλιάτσικα και μετά «Λένε για μένα οι όμορφες» από Στόκα. Ξαφνικά γύρω στις  12 οι ΠΥΞ ΛΑΞ  χαιρετούν,  ο κόσμος φωνάζει «και άλλο και άλλο» για να εμφανιστούν αμέσως μετά στην σκηνή και να πούν « Μέτρησα προχθές τις μικρές  μας στιγμές ήσουνα και εσύ μια σταγόνα στην βροχή παααππααα…..και αν δεν μπορώ να σ αγγιξώ….πάλι μόνος προσπαθώ..»

Ευχαριστίες αναφορά στο Ξυδούς . Πυροτεχνήματα.Έξοδος.Τέλος……..-
 
Γιατί το τραγούδι αυτό
πάντα να λέει δε μπορώ……..και γιατί να τελειώσει αυτή η βραδία…..ΓΙΑΤΙ..?
 Άρια Μεσοροπιάν

To «φαινόμενο»  Sex and the City


Σήμερα θα γράψω για μια σειρά που καθήλωσε εκατομμύρια γυναίκες ανά τον κόσμο και η οποία δεν είναι άλλη από το Sex and the City . Πολλά έχουν ακουστεί και γραφτεί για την συγκεκριμένη σειρά το σίγουρο είναι ότι από την πρώτη στιγμή που προβλήθηκε στην τηλεόραση (εδώ και μια δεκαετία περίπου) μέχρι και σήμερα οι χαρακτήρες, οι ανησυχίες , τα προβλήματα και ο τρόπος παρουσίασης των καθημερινών καταστάσεων είναι διαχρονικός. Μια δεκαετία πριν ούτε οι παραγωγοί αλλά ούτε και οι ηθοποιοί της σειράς δεν θα μπορούσαν να είχαν προβλέψει την τεράστια επιτυχία της όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε διεθνή επίπεδο.

To Sex and the City λοιπόν περιγράφει την καθημερινότητα 4 διαφορετικών γυναικών που ζουν στην πόλη της Νέας Υόρκης. Τέσσερις διαφορετικοί χαρακτήρες, 4 διαφορετικές γυναίκες, 4 ζωές. Μια δικηγόρος, μια υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων, μια αρθρογράφος και μια κριτής έργων τέχνης μας αφηγούνται τις ζωές τους, τις ανησυχίες τους, τις εμμονές τους καθώς και τις σεξουαλικές τους εμπειρίες. Πολλοί ήταν αυτοί που σχολίασαν αρνητικά και θεώρησαν ότι αυτή η σειρά παρουσιάζει έναν τρόπο ζωής πολύ διαφορετικό από αυτόν της μέσης καθημερινής γυναίκας. Άλλοι τόνισαν ότι υπονομεύει το μυαλό και την νοημοσύνη της τηλεθεάτριας ενώ κάποιοι άλλοι ότι την «ξεσηκώνει». Αν κάποια γυναίκα διαβάσει μια τέτοια κριτική την κάνει να αναρωτιέται γιατί δίνεται τόση έκταση σε μια τόσο ανάλαφρη και διασκεδαστική σειρά και επιτελούς τόσο επιρρεπείς είμαστε εμείς οι γυναίκες (και λέω εμείς γιατί και εγώ είμαι μια από τις εκατομμύρια γυναίκες που παρακολουθεί αυτήν την σειρά) που θα μιμηθούμε και θα εφαρμόσουμε κατά γράμμα τα όσα βλέπουμε;

Προσωπικά θεωρώ το Sex and the City  ως μια πολύ «δροσερή» και πρωτότυπη σειρά με ενδιαφέρον “casting” , ωραία τοπία , έξυπνους διαλόγους και τραγελαφικά συμβάντα. Σαφώς και τα όσα παρουσιάζονται δεν συμπίπτουν άμεσα με την πραγματικότητα και σίγουρα δεν είναι όλες οι γυναίκες όπως την συγκεκριμένη «τετράδα» αλλά και πάλι τη σημασία έχει; Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για μια παρέα γυναικών όπως είναι η οποιαδήποτε παρέα γυναικών ανά τον κόσμο την οποία αποτελούν διαφορετικές ακόμα και εντελώς αντίθετες προσωπικότητες και η οποία (παρέα) σχολιάζει τους εκάστοτε προβληματισμούς της. Παρακολουθώντας έστω και ένα  και μόνο επεισόδιο συνειδητοποιείς πράγματα που έχεις και εσύ η ίδια κάνεις η πεις στο παρελθόν καθώς και καταστάσεις που είτε σου έχουν συμβεί είτε όχι.

Μιλάμε για μια σειρά η οποία δεν εγκυμονεί κανέναν σοβαρό κίνδυνο και δεν υπονομεύει σε καμία περίπτωση μια ήδη διαμορφωμένη προσωπικότητα. Αν ήταν να φοβόμαστε και σειρές όπως το Sex and the City Εξάλλου δεν υιοθετούν οι γυναίκες ατάκες και καταστάσεις από την σειρά αλλά οι παραγωγοί της σειράς εμπνέονται από τις «καθημερινές» γυναίκες…

 Άρια Μεσοροπιάν


COCA-COLA:Ένα όνομα, μια γεύση, μια συνταγή, μια ολόκληρη ιστορία….
 

Δεν νομίζω πως υπάρχει κανείς που να μην έχει δοκιμάσει έστω και μια φορά στην ζωή του την γεύση της εκρηκτικής coca-cola. Η coca-cola ήταν, είναι και θα είναι για πάντα το πιο πολυσυζητημένο αναψυκτικό που υπήρξε ποτέ. Η συνταγή της για πολλούς άγνωστη, για άλλους αδιάφορη το σίγουρο είναι ότι αποτελεί ένα επτασφράγιστο μυστικό τόσο καλά «φυλαγμένο» που παρ’ολη την πληθώρα απομιμήσεων της coca-cola αυτή δεν έχει χάσει το φανατικό της καταναλωτικό κοινό. Φέτος το αγαπημένο για πολλούς αναψυκτικό γιορτάζει τα 125 γενέθλια  του και με αφορμή αυτού του γεγονότος προτίμησα να γράψω λίγα λόγια για την ιστορία ίσως του πιο «περιπετειώδες»ποτού.! 
 
Την ώρα λοιπόν που οι εργάτες κατασκεύαζαν στο λιμάνι της Νέας Υόρκης το Άγαλμα της ελευθέριας, κάπου 800 μίλια μακριά ένα άλλο μεγάλο αμερικανικό σύμβολο γεννιόταν, στις 8 Μαϊου του 1886. Όπως πολλοί άνθρωποι που αλλάζουν την ροή της ιστορίας, έτσι κι ο Τζον Πέμπερτον, παλαίμαχος του Εμφυλίου Πολέμου και φαρμακοποιός στην Ατλάντα, εμπνεύστηκε από την απλή περιέργεια... Του άρεσε πολύ να πειραματίζεται με ιατρικές συνταγές. Εκείνο το απόγευμα έψαχνε να βρει κάποιο φάρμακο ταχείας καταπολέμησης του πονοκεφάλου και όπως ανακάτευε τα υλικά σε μια τρίποδη χάλκινη χύτρα, δημιούργησε ένα εύοσμο υγρό με χρώμα καραμέλας. 

Όταν το πείραμα ολοκληρώθηκε, το πήγε στο φαρμακείο του Τζέικομπς, που βρισκόταν λίγο παρακάτω. Εκεί πρόσθεσαν στο μίγμα ανθρακούχο νερό και το έδωσαν στους πελάτες να το δοκιμάσουν. Όλοι συμφώνησαν ότι αυτό το νέο αναψυκτικό, το οποίο στην αρχική μορφή του και ως το 1905 περιείχε και ποσότητα κοκαΐνης, ήταν κάτι το ξεχωριστό. Έτσι, το φαρμακείο του Τζάκομπς άρχισε να το πουλά προς πέντε σεντς το ποτήρι. Ο λογιστής του Πέμπερτον, ο Φρανκ Ρόμπινσον, έδωσε στο μείγμα το όνομα Coca-Cola και το έγραψε με τον χαρακτηριστικό γραφικό του χαρακτήρα. Αυτό είναι το λογότυπο που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.
Όμως, ο Πέμπερτον ήταν περισσότερο εφευρέτης παρά επιχειρηματίας και δεν είχε ιδέα ότι είχε εφεύρει ένα από τα σπουδαιότερα προϊόντα στον κόσμο. Τρία χρόνια αργότερα πούλησε την εταιρία του σ' έναν επιχειρηματία της Ατλάντα, τον Άστι Γκριγκς Κάντλερ, έναντι περίπου 2.300 δολαρίων. 
Η επιτυχία του αναψυκτικού συνοδεύτηκε -μεταξύ άλλων- και από την εμφάνιση πολλών απομιμήσεων, γεγονός που δεν άρεσε καθόλου στην εταιρία. Έτσι, η διαφήμιση άρχισε να εστιάζει στην αυθεντικότητα της Coca Cola,.Για το σκοπό αυτό αποφασίστηκε η δημιουργία κι ενός μπουκαλιού με χαρακτηριστικό σχήμα. Το 1916, η Εταιρία Ρουτ Γκλας από την Ιντιάνα άρχισε να παράγει το διάσημο μπουκάλι με τις καμπύλες, το οποίο αποδείχτηκε εξαιρετικά επιτυχημένο -και εξακολουθεί να υπάρχει έως και σήμερα- χάρη στην ελκυστική του εμφάνιση, το πρωτότυπο σχέδιο και το γεγονός ότι ακόμη και στο σκοτάδι μπορούσες να αναγνωρίσεις το γνήσιο προϊόν. 

Από τις αρχές του 19ου η Coca Cola άρχισε να εισχωρεί στην Κούβα, στο Πουέρτο Ρίκο, στη Γαλλία και σε άλλες χώρες, για να κατακτήσει τελικά όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα το πράσινο φως για την κυκλοφορία της δόθηκε το 1964, αλλά χρειάστηκαν πέντε χρόνια μέχρι να κάνει την εμφάνισή της στα ράφια των καταστημάτων.
 
Σήμερα, μόνο στις Η.Π.Α. καταναλώνονται καθημερινά 6.000.000 Coca–Cola, ενώ το σήμα της είναι αναγνωρίσιμο στο 98% του παγκόσμιου πληθυσμού!

'Aρια Μεσοροπιάν