Photo: Frederic Farre

''Η σχέση της γυναίκας με το φαγητό''  (Απόσπασμα από το on-line περιοδικό madame figaro.gr)

  Oι νέες έρευνες δείχνουν ότι οι γυναίκες σκέφτονται το φαγητό τόσο συχνά όσο οι άντρες το sex. Είναι αυτό υγιές; Tι δείχνουν τελικά οι διατροφικές μας συνήθειες για εμάς;

Σύμφωνα με τις έρευνες οι γυναίκες σκέφτονται το φαγητό κάθε 15 λεπτά ενώ το 16% κάνει μεγαλειώδεις επισκέψεις στο ψυγείο σε περιόδους κρίσεων ενώ το 1/3 έχει ανάγκη από ένα γλυκό για να ανέβει ψυχολογικά. Και παρά το γεγονός ότι είμαστε πιο διατροφικά ενημερωμένες από ποτέ, αυτό τελικά μας εγκλωβίζει στο να σκεφτόμαστε υπερβολικά το καθετί που βάζουμε στο στόμα μας, με αποτέλεσμα να τρεφόμαστε ανθυγιεινά.
Για να ερευνήσουμε τη σχέση των γυναικών με το φαγητό, ζητήσαμε από 10 γυναίκες να κρατήσουν ένα ημερολόγιο στο οποίο θα κατέγραφαν ό,τι έφαγαν αλλά και όλες τις φορές που σκέφτηκαν το φαγητό μέσα σε 24 ώρες. Αν και οι περισσότερες φάνηκαν πολύ λογικές σε ό,τι αφορά το τι ήταν καλό και τι κακό για την υγεία τους, έδειξαν να συνδέουν άμεσα τις διατροφικές τους συνήθειες με συναισθήματα όπως τύψεις, άγχος και έλλειψη αυτοελέγχου. Μέχρι και οι γυναίκες που έδειχναν να έχουν πολύ ισορροπημένη διατροφή αποδείχτηκε ότι σκέφτονταν συνεχώς το επόμενο γεύμα τουςπό διάφορες μελέτες οι ειδικοί συμπέραναν ότι το γυναικείο φύλο αισθάνεται μόνιμα τύψεις γι αυτά που τρώει και εκλαμβάνει την καθημερινή διατροφή του ως ένα πιστωτικό σύστημα. Για παράδειγμα, αν κάποια είναι αποφασισμένη να μην πάρει έξτρα κιλά, έπειτα από ένα Σαββατοκύριακο κατά το οποίο απόλαυσε ένα καλό φαγοπότι, θα επιβάλλει στον εαυτό της μία εβδομάδα απόλυτης αποχής και αυστηρής δίαιτας.
Οι διατροφολόγοι υποστηρίζουν ότι αυτό είναι κλασσικό παράδειγμα διαταραγμένης σχέσης με το φαγητό. Αυτό που ανησυχεί περισσότερο τους ειδικούς είναι ότι οι τύψεις που ακολουθούν μετά από ένα ξέσπασμα φαγητού κάνουν τις γυναίκες να παραλείπουν γεύματα, με αποτέλεσμα να κάνουν κακό στο μεταβολισμό τους και στη συνολική λειτουργία του σώματός τους. Η βουλιμία είναι μία από τις παρενέργειες της κακής σχέσης μας με τη διατροφή. Παράλληλα, οι ανησυχίες των σημερινών γυναικών κληροδοτούνται στις επόμενες γενιές. Τα μικρά κορίτσια τείνουν να ακολουθούν τις δίαιτες των μαμάδων τους, αποκτώντας τις ίδιες κακές συνήθειες.ο ερώτημα είναι πως μπορούμε να βγούμε από αυτόν τον κύκλο. Μία λύση είναι να κρατάμε ημερολόγιο καταγράφοντας κι ελέγχοντας με αυτό τον τρόπο τι τρώμε. Αν και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να γίνουμε πιο παρανοϊκές με το φαγητό. Ένας άλλος τρόπος είναι να οδηγήσουμε τις σκέψεις μας προς άλλες κατευθύνσεις. Τον χρόνο που ξοδεύουμε μετανιώνοντας μπορούμε να τον αξιοποιήσουμε προγραμματίζοντας καλύτερα τις ώρες αλλά και την ποιότητα του φαγητού μας.

Εισαγωγή στο ''blog'' μου...


Πoια γυναίκα που ασχολείται με την μόδα και διαβάζει περιοδικά δεν έχει φανταστέι τον εαυτό της ως την συντάκτρια ενός άρθρου ή μιας στήλης ενός περιοδικού??Από το σχολείο θυμάμαι τον εαυτό μου να βρίσκεται σε αύτην την θέση,μια θέση που απαιτεί κόπο,προσπάθειες,γνώσεις και αντοχές.Παρ'ολο που οι γνώσεις μου σχετικά με τους υπολογιστές είναι ελλειπείς και παρ'ολο που θα μου πάρει ώρες να συντάξω ένα και μόνο άρθρο θα καταβάλλω την υπέρμετρη προσπάθεια να δημιουργήσω ένα "blog"στο οποίο θα αναρτόνται κείμενα και εικόνες παραπλήσιες με εκείνες ένος γυναικείου περιοδικού ποικίλου περιεχομένου.Μόδα,υγεία,ομορφιά,συνεντεύξεις,καλλιτεχνικά και κοινωνικά δρώμενα θα είναι μερικά από τα θέματα που θα παρουσιάζονται στο συγκεκριμένο


Ζούμε σε μια εποχή την οποία από όποια πλευρά και αν την δεις θα παρατηρήσεις κενά σε όλους τους τομείς π.χ διασκέδαση,ενημέρωση,παιδεία ,οικονομία,οικογένεια κτλ..Άλλοι εθελοτυφλούν,άλλοι αγνοούν ,ενώ άλλοι δίνουν παραπάνω σημασία από ότι θα έπρεπε,εγώ τι κάνω?Ενημερώνομαι,προβληματίζομαι και στην συνέχεια ξεχνάω. Εφημερίδες δεν διαβάζω δυστυχώς παρ'όλο που θα προτιμούσα να ήμουν πιο ενημερωμένη σχετικά με τα τρέχοντα προβλήματα.Θα αναρωτηθεί κανείς που κολλάει η παραπάνω παράγραφος με αυτήν στην πραγματικότητα πουθενά απλώς ήθελα να καταλήξω στο οτι θα ασχοληθώ με θέματα πιο "αναλαφρου" με σκοπό να μην ΄κουράσω'τους πιθανόν αναγνώστες αυτού του "blog"αν τελικά υπάρξει κανένας...

  Άρια Μεσοροπιάν