Πως γίνεται λοιπόν όταν έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε να μπορούμε να τα βάλουμε όλα σε μια σειρά να τα οργανώσουμε και να τα διεκπεραιώσουμε και όταν έχουμε λίγα ή ένα πράγμα να βαριόμαστε να το κάνουμε και στο τέλος να μην το πραγματώνουμε ποτέ.??

Δεν ξέρω… Ισχύει όμως και το αντίθετο να έχουμε αρκετά πράγματα να φέρουμε εις πέρας και τελικά να μην κάνουμε απολύτως τίποτε  επειδή δεν ξέρουμε από πού να πρωτοξεκινήσουμε, κάτι τέτοιο συνέβη και μένα σήμερα δεν ξέρω ο καιρός , η κακή διάθεση, η μειωμένη όρεξη …τι να πώ είναι αυτό το συναίσθημα με το οποίο ξυπνάς έχοντας στο νου σου ότι είναι Δευτέρα και έχεις τόσα πολλά πράγματα να κάνεις και τελικά δεν κάνεις τίποτα. Μα αρέσει που λες κιόλας  θα ξυπνήσω νωρίς ,δεν θα πάω σχολή, θα φτιάξω ένα καφέ θα κάνω ότι έχω να κάνω και μετά θα πάω να αθληθώ για να ξεσκάσω και τελικά δεν ξυπνάς νωρίς, πάς σχολή δεν έχεις μάθημα, πάς για καφέ δεν πάς γυμναστήριο γιατί στα μισά της διαδρομής λες δεν βαριέσαι και αύριο μέρα είναι. Εννοείται ότι γυρνάς σπίτι και δεν κάνεις τίποτα από το να χαζεύεις στο internet, μετά μιλάς και με μια φίλη σου στο τηλέφωνο πάει 9  και λες άντε να δούμε και καμία ταινιούλα να περάσει και ή ώρα γιατί κουραστήκαμε και σήμερα..

Αυτή η βαρεμάρα η ηλίθια βαρεμάρα που σε βαράει κατακέφαλα και είναι λες και σε κρατάει μαγκωμένο στην καρέκλα μπροστά από τη οθόνη με 2 ,3 φλιτζάνια μισογεμάτα ( είπαμε βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο!) καφέ και 2 στοίβες πιάτων από πίσω σου…

Άρια Μεσοροπιάν