Επιστροφή
στο «χωριό»
Ακούγοντας τον όρο επιστροφή στο χωρίο μην φαντάζεσαι την
αποκέντρωση και την μόνιμη εγκαθίδρυση
στο χωριουδάκι σου. Γράφοντας επιστροφή εννοώ την επιστροφή σου, μου,
μας στο πατρικό μας για τις διακοπές των Χριστουγέννων κάτι δηλαδή πολύ πιο
απλό και εφήμερο. Ναι ναι το ξέρω τα πλεονεκτήματα είναι πολλά και εσύ τώρα που
μπήκε ο Δεκέμβριος έχεις βάλει πάνω από το προσκεφάλι σου σε γραμμές τις ημέρες
αυτού του μήνα και κάθε βράδυ σβήνεις από μια ανυπομονώντας να έρθει εκείνη η
μέρα που θα φτιάξεις την βαλιτσούλας και θα πάρεις το πρώτο τρένο, λεωφορείο,
καράβι για να αναχωρήσεις για τα «πάτρια» εδάφη. Και σε ρωτάω εγώ τώρα το
σκέφτηκες καλά, όχι πες μου το σκέφτηκες;
Εντάξει μην τρομάζεις σίγουρα το να γυρίσεις σπίτι σου
για λίγες μέρες φαντάζει ιδανικό γιατί θα έχεις έτοιμο ζεστό φαγητό της μαμάς,
φρεσκοπλυμένα ρουχαλάκια, δεν θα ανησυχείς για το αν θα ξεμείνεις και σίγουρα
θα έχεις άπλετο χρόνο να τον περάσεις με τους παιδικούς σου φίλους και παλιούς
συμμαθητές και να θυμηθείς τι έκανες πριν «εισήχθης» στην φοιτητική ζωή.
Ας χλευάσουμε λοιπόν λίγο αυτήν την πολυπόθητη επιστροφή
στο χωρίο και ας τις δώσουμε μια δόση ειρωνείας ονομάζοντας την και πολιτισμικό
σοκ. Μα και βέβαια είναι γιατί σκέψου εσένα αραχτό στον καναπέ σου με τον
υπολογιστή στα πόδια σου για ώρες, από κάτω από τον καναπέ κούπες μισογεμάτου
καφέ, πιο μετά μπίρες αλλά και γόπες από σβησμένα τσιγάρα πράγματα τα οποία θα
τα μαζέψεις την επόμενη μέρα και αν. Ναι αυτή η εικόνα δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί
στο πατρικό σου σπίτι εκεί φαντάσου να κάθεσαι στον καναπέ ενώ τις περισσότερες
φορές θα τσακώνεσαι με τους γονείς για το τι θα δείτε στην τηλεόραση όσον αφορά
καφέδες, μπίρες και τσιγάρα δεν νομίζω καν να υπάρχουν.
Συνεχίζω με το
γεγονός του τετριμμένου για πολλούς πρωινού ξυπνήματος το οποίο αν δεν
προέρχεται από την μητέρα σου σίγουρα θα προέρχεται από την συνεχόμενη φασαρία
που θα κάνουν γονείς ,αδέλφια, σκυλιά, γατιά κτλ. Ας πάμε στο φαγητό εδώ
αγαπητέ αναγνώστη θα έχεις πρόβλημα διότι θα σε «μπουκώνουν» μανάδες, γιαγιάδες
όλες τις ώρες της ημέρας με λογιών λογιών φαγητά και γλύκα και ένα είναι
σίγουρο ότι θα γυρίσεις με δύο τρία κιλάκια παραπάνω. Σε αυτές τις περιπτώσεις
ανοίγεις το ψυγείο και εκεί που έχεις συνηθίσει να βλέπεις στο δικό σου πάντα
ψυγείο μια ανοιγμένη μουστάρδα, ένα σάπιο μήλο και ένα ληγμένο γάλα σε αυτό το
ψυγείο των γονιών σου είναι λες και διακτυνίζεσαι και μεταφέρεσαι σε ένα
σουπερμάρκετ καθαρό, αστραφτερό, γεμάτο με λογής λογής εδέσματα.
Η πιο κατά την γνώμη μου εφιαλτική κατάσταση των
Χριστουγέννων είναι τα οικογενειακά τραπέζια και δεν εννοώ αυτά με γονείς και
αδέλφια αλλά αυτά τα τρομακτικά με θείες, θείους ξαδέλφια κουμπάρες και όλων
των ειδών συγγενείς. Ναι για αυτά μιλάω για εκείνα τα τραπέζια που ο καθένας
βγάζει την χολή του με ερωτήσεις του τύπου «Πότε τελειώνεις Μαράκι;» «Χρωστάς
πολλά ακόμα Γιώργο;» «Τι θα κάνεις μετά τις σπουδές σου;» « Κανά αμόρε
υπάρχει;» και το τελευταίο « Η ξαδέλφη σου τελείωσε το μεταπτυχιακό της και
τώρα κάνει την διατριβή της πάνω στην αναπαραγωγή της πέστροφας» Ναι ναι ναι
αυτά και άλλα πολλά, αυτές οι απαίσιες αλλά και συνάμα διαχρονικές συζητήσεις
που σε κάνουν να αισθάνεσαι σαν να βρίσκεσαι στην ιερά εξέταση και έχεις να
απολογηθείς για το πιο αισχρό και δολοφονικό έγκλημα. Αλλά μην σε νοιάζει γιατί
και σύ όταν γίνεις θείος, θεία κτλ τέτοια θα ρωτάς και μπορεί και χειρότερα.
Τέλοςπαντων όποιος καταφέρει να μείνει αλώβητος από τα οικογενειακά πυρά και να
κάνει το κομμάτι του είναι πολύ τυχερός ( εγώ δυστυχώς δεν είμαι ένας από
αυτούς).
Και τώρα πάμε στην στιγμή που ετοιμάζεσαι και
παρφουμαρίζεσαι για να βγεις έξω για ένα καφέ η ένα ποτάκι για να θυμηθείς τα
παλιά αλλά και για να μάθεις τα καινούρια- ολόφρεσκα κουτσομπολιά της μικρής
σου κοινωνίας. Κάθεσαι λοιπόν στην καφετέρια που σύχναζες, παραγγέλλεις τον
καφέ σου ανάβεις τον τσιγάρο σου (αν καπνίζεις) και λες στον φίλο σου «Για πες..».
Αυτές λοιπόν είναι οι απολαυστικές στιγμές που μαθαίνεις τα πάντα για τους
πάντες την στιγμή που από μπροστά σου περνάνε μόνιμοι και μη κάτοικοι της περιοχής
σου, άκυρες φάτσες ατόμων που ανέκαθεν χλεύαζες αλλά και κραυγαλέα ντυσίματα τα οποία κάνουν τις κόρες
των ματιών σου να διαστέλλονται..
p.s Μην
ανησυχείς δεν πρόκειται να πάθεις κάτι η επιστροφή στο χωριό για τις γιορτές
διαρκεί το
Άριας Μεσοροπιάν
πολύ 10 μέρες… Καλά μας Χριστούγεννα!
